انتخاب نادرست هورموندرمانی ممکن است خطر سرطان را افزایش دهد


برخی از زنان دربارهی خطر ابتلا به سرطان پستان در نتیجهی استفاده از هورموندرمانی برای تسکین علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه، ابراز نگرانی کردهاند. اکنون پژوهشی جدید نشان میدهد که نوع هورموندرمانی تجویزشده، میتواند در این خطر نقش تعیینکنندهای داشته باشد، بهویژه برای زنانی که زیر ۵۵ سال سن دارند.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ به گزارش پژوهشگران در مجلهی Lancet Oncology، زنانی که در این سنین از ترکیب استروژن و پروژسترون استفاده کردهاند، بیشتر از زنانی که اصلاً هورموندرمانی نکردهاند، در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار داشتهاند. در مقابل، زنانی که فقط استروژن دریافت کردهاند (بدون پروژسترون)، در واقع با خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پستان مواجه بودهاند.
دکتر کتی اوبراین، اپیدمیولوژیست در مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی (NIEHS) و نویسندهی اصلی این پژوهش، در بیانیهای گفت:
«هورموندرمانی میتواند بهطور قابلتوجهی کیفیت زندگی زنانی را که علائم شدید یائسگی دارند یا تحت عمل جراحیهایی مانند برداشتن رحم یا تخمدانها قرار گرفتهاند، بهبود ببخشد. این مطالعه به درک بهتر خطرات مرتبط با انواع مختلف هورموندرمانی کمک میکند و امیدواریم باعث شود که زنان و پزشکانشان تصمیمات آگاهانهتری دربارهی درمان بگیرند.»
به گفتهی پژوهشگران، دو نوع اصلی هورموندرمانی که در این پژوهش بررسی شدهاند، معمولاً برای کنترل علائم یائسگی یا جایگزینی هورمونی پس از هیسترکتومی (برداشتن رحم) یا اووفورکتومی (برداشتن تخمدانها) استفاده میشوند.
درمان فقط با استروژن (استروژن بدون پروژسترون) که به آن «استروژن بدون مخالفت» گفته میشود، تنها برای زنانی توصیه میشود که رحم خود را برداشتهاند؛ چرا که این درمان میتواند خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد.
جزئیات مطالعه:
در این پژوهش، دادههای حاصل از ۱۳ مطالعهی پیشین با مجموع بیش از ۴۵۹ هزار زن زیر ۵۵ سال مورد بررسی قرار گرفت.
🔹 نتایج نشان داد زنانی که فقط از استروژن استفاده کرده بودند، ۱۴٪ کمتر از کسانی که هیچ هورموندرمانیای دریافت نکرده بودند در معرض خطر سرطان پستان بودند. این اثر محافظتی، در زنانی که درمان را در سنین پایینتر آغاز کرده یا برای مدت طولانیتری استفاده کرده بودند، قویتر بود.
در مقابل، زنانی که از ترکیب استروژن و پروژسترون استفاده کرده بودند، ۱۰٪ بیشتر در معرض خطر سرطان پستان قرار داشتند. در زنانی که بیش از دو سال از این درمان استفاده کرده بودند، خطر تا ۱۸٪ افزایش یافته بود.
بهطور کلی، این دادهها نشان میدهند که خطر کلی ابتلا به سرطان پستان تا قبل از ۵۵ سالگی در میان زنان:
• بدون هورموندرمانی حدود ۴/۱٪ است،
• با استروژن تنها حدود ۳/۶٪ است،
• و با درمان ترکیبی استروژن/پروژسترون حدود ۴/۵٪ است.
این خطر در زنانی که رحم و تخمدانشان را برنداشتهاند حتی بیشتر بود؛ بهطوریکه در آنها، خطر تا حدود ۱۵٪ افزایش یافته بود.
دکتر دیل سندلر، پژوهشگر ارشد مؤسسهی NIEHS و نویسندهی همکار مقاله، در بیانیهای گفت:
«یافتههای ما بر ضرورت مشاورهی پزشکی شخصیسازیشده هنگام تصمیمگیری دربارهی هورموندرمانی تأکید دارد.
زنان و پزشکانشان باید بین مزایای تسکین علائم یائسگی و خطرات احتمالی هورموندرمانی، بهویژه درمان ترکیبی استروژن/پروژسترون، بهدقت توازن برقرار کنند.
برای زنانی که هنوز رحم و تخمدان خود را دارند، این افزایش خطر باید با دقت و آگاهی کامل مورد توجه قرار گیرد.»
پژوهشگران همچنین تأکید کردند که یافتههای این مطالعه با نتایج مطالعات بزرگ پیشین در زمینهی ارتباط بین هورموندرمانی و سرطان پستان همراستا است.