بحران جهانی رفاه؛ جوانان در سرتاسر دنیا دیگر مثل قبل از زندگی راضی نیستند
دهه‌ها تحقیق نشان داده بود که تجربه‌ی شادی در طول زندگی افراد به‌صورت منحنی U شکل است؛ بدین معنی که شادی در دوران جوانی در سطح بالایی قرار دارد، در میانسالی افت می‌کند و در دوران سالمندی دوباره افزایش می‌یابد. اما اکنون به‌نظر می‌آید که منحنی شادی رو به فروپاشی است.
بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که بزرگسالان جوان دیگر مانند گذشته شاد نیستند و آن منحنی U شکلِ معروف، به‌تدریج در حال صاف‌شدن است. این الگو بار دیگر در مجموعه‌ای از مقالات جدیدی گزارش می‌شود که براساس موج اولیه از داده‌های «مطالعه جهانی رفاه انسانی» و با همکاری پژوهشگران دانشگاه‌های هاروارد و بیلور منتشر شده‌اند.
داده‌های جدید که عمدتاً در سال ۲۰۲۳ توسط مؤسسه گالوپ گردآوری شدند، از طریق پرسش‌نامه‌هایی خوداظهاری از بیش از ۲۰۰ هزار نفر در بیش از ۲۰ کشور به‌دست آمده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهد که به‌طور میانگین، بزرگسالان جوان بین ۱۸ تا ۲۹ سال، نه‌تنها در زمینه‌ی شادی، بلکه از نظر سلامت جسمی و روانی، درک از شخصیت خود، یافتن معنا در زندگی، کیفیت روابط بین‌فردی و امنیت مالی نیز با دشواری‌هایی مواجه هستند. پژوهشگران این مقادیر را با هم ترکیب کردند تا میزان «رفاه انسانی» (Flourishing) هر فرد را بسنجند؛ یعنی وضعیت کلی مطلوب در همه‌ی جنبه‌های زندگی.
رفاه انسانی در بین جوانان درحال کم‌شدن است
به گزارش نیویورک‌تایمز، نتایج مطالعه نشان داد که شرکت‌کنندگان به‌طور میانگین تا حدود سن ۵۰ سالگی، از سطح نسبتاً پایینی از رفاه انسانی برخوردار بودند. این الگو در شماری از کشورها، از جمله بریتانیا، برزیل و استرالیا نیز مشاهده شد. بااین‌حال، به گفته‌ی محققان، بیشترین شکاف میان بزرگسالان جوان و مسن در ایالات متحده دیده شد.
تایلر جی. وندرویل، نویسنده‌ی اصلی مطالعه و مدیر برنامه رفاه انسانی در دانشگاه هاروارد، گفت: «چشم‌انداز ترسناکی است.» به گفته‌ی او، این یافته‌ها پرسش مهمی را مطرح می‌کنند: «آیا ما به اندازه‌ی کافی در رفاه جوانان سرمایه‌گذاری می‌کنیم؟»
اوایل بزرگسالی، مدت‌ها به‌عنوان دوره‌ای بی‌دغدغه، سرشار از فرصت‌های بی‌پایان و با حداقل مسئولیت‌ها شناخته می‌شد. اما داده‌های حاصل از مطالعه رفاه انسانی و سایر مطالعات نشان می‌دهند که برای بسیاری از افراد، این تصور بیشتر به یک خیال شباهت دارد تا واقعیت.
بیشتر بخوانید
برای مثال، گزارشی از دانشکده آموزش دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۲۳ نشان داد که بزرگسالان جوان ۱۸ تا ۲۵ ساله در ایالات متحده، دو برابر نوجوانان دچار اضطراب و افسردگی هستند. افزون بر این، کمال‌گرایی در میان دانشجویان به‌شدت افزایش یافته است؛ دانشجویان اغلب از فشار روی آن‌ها برای برآورده‌کردن انتظارات غیرواقع‌بینانه سخن می‌گویند. مشارکت در انجمن‌های اجتماعی، باشگاه‌ها و گروه‌های مذهبی کاهش یافته و احساس تنهایی در میان بزرگسالان جوان، به اندازه‌ی سالمندان رایج شده است.
لوری سانتوس، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ییل و مجری پادکست The Happiness Lab گفت: «مطالعات پس از دیگری نشان می‌دهند که ارتباط اجتماعی برای خوشبختی حیاتی است و جوانان امروزی زمان کمتری را نسبت به دهه‌ی گذشته با دوستان خود می‌گذرانند. علاوه بر این، مانند دیگر افراد در هر سنی، جوانان نیز با دنیای پر از مسائل جهانی مواجه هستند، از تغییرات اقلیمی و اقتصاد گرفته تا قطب‌بندی سیاسی.»
امیلیانا آر. سایمون-توماس، مدیر علمی مرکز علوم Greater Good در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، این‌گونه بیان کرد: «رفاه ما وابسته به رفاه دیگر انسان‌هاست. ما نمی‌توانیم فقط خودمان خوشحال باشیم و دور خود دیواری بسازیم.» به گفته‌ی او، داده‌های مربوط به رفاه انسانی به جای توجه به جایگاهمان در جامعه‌ای بزرگتر، منعکس‌کننده‌ی «پیامدهای بلندمدت تمرکز بیش از حد بر وضعیت و قدرت» هستند، به‌ویژه در ایالات متحده.
مشارکت اجتماعی جوانان کمتر از گذشته شده است
دکتر وندرویل گفت با توجه به اینکه نظرسنجی‌ها در زمان‌های مختلف، به زبان‌های مختلف و در شرایط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی گوناگون انجام شده‌اند، مقایسه‌ی مستقیم کشورهای مختلف چالش‌برانگیز است. اگرچه دامنه جغرافیایی مطالعه وسیع بود، تحلیل فعلی شامل سرزمین اصلی چین نمی‌شود؛ جایی که جمع‌آوری داده‌ها به تعویق افتاده بود. علاوه بر این، کشورهای کم‌درآمد در این مطالعه نماینده‌ای نداشتند.
در تمام کشورهای مورد مطالعه، رفاه انسانی با افزایش سن افزایش نیافت. در برخی کشورها، مانند لهستان و تانزانیا، رفاه انسانی در واقع با افزایش سن کاهش یافت. در حالی که در کشورهای دیگر، از جمله ژاپن و کنیا، الگوی سنتی U شکل مشاهده شد و رفاه در دوران جوانی و سالمندی در بالاترین حد خود بود. اما در بیشتر کشورهای غربی و بسیاری کشورهای دیگر به نظر نمی‌رسد که بزرگسالان جوان در زمان رفاه انسانی به سر می‌برند. دکتر وندرویل گفت مطالعه‌ی رفاه جهانی به جمع‌آوری داده‌ها سالانه تا سال ۲۰۲۷ ادامه خواهد داد و سعی خواهد کرد دلایل این پدیده را کشف کند.
دیوید جی. بلانچ‌فلاور، استاد اقتصاد در دانشگاه دارتموث در مطالعه‌ی رفاه انسانی دخالتی نداشته، اما تحقیقات او نیز همان الگوها را نشان داده است. او گفت: « ما می‌دانیم که جوانان با مشکلاتی روبه‌رو هستند.» او در حال برنامه‌ریزی برای برگزاری کنفرانسی در دارتموث با همکاری سازمان ملل متحد است تا متخصصان بتوانند پژوهش‌ها و ایده‌های خود را برای مقابله با روند نزولی رفاه انسانی به اشتراک بگذارند.
به گفته‌ی بلانچ‌فلاور، چندین نظریه برای توضیح این وضعیت وجود دارد، اما او احتمال می‌دهد که مسئله بیش از هر چیز به کارهایی مربوط باشد که جوانان انجام نمی‌دهند؛ زیرا مشغول خیره‌شدن به صفحه‌نمایش‌ها هستند. او افزود: «موضوع این نیست که آن‌ها به‌تنهایی بولینگ بازی می‌کنند، بلکه اصلاً بولینگ بازی نمی‌کنند.»
مطالعه در مجله‌ی نیچر منتشر شده است.
