تزریق طلا به چشم ممکن است راهکار آینده برای حفظ بینایی باشد

ذرات ریز طلا در چشم ممکن است روشی غیرمعمول برای درمان به‌نظر برسد، اما مطالعه جدیدی روی موش‌ها نشان می‌دهد این روش ممکن است در درمان دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) و سایر مشکلات چشمی موثر باشد.

دژنراسیون ماکولا میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر می‌شود. آسیب به ماکولا که در شبکیه چشم قرار دارد و حاوی سلول‌های گیرنده نوری حساس به نور است، باعث تاری دید و مشکلات بینایی دیگر می‌شود. در حالی‌که درمان‌هایی برای کند کردن پیشرفت AMD وجود دارد، این روش‌ها قادر به بازگرداندن بینایی از دست رفته نیستند.

جیاروی نی، مهندس زیست‌پزشکی از دانشگاه براون در رودآیلند به‌نقل از ساینس آلرت می‌گوید این نوع جدیدی از پروتز شبکیه است که بدون نیاز به جراحی پیچیده یا اصلاحات ژنتیکی، پتانسیل بازگرداندن بینایی از دست‌رفته بر اثر دژنراسیون شبکیه را دارد. این تکنیک ممکن است بتواند الگوهای درمانی بیماری‌های دژنراتیو شبکیه را متحول کند.

روش درمانی جدید به این صورت عمل می‌کند: نانوذرات بسیار ریز طلا، که قطر آن‌ها هزاران بار کمتر از ضخامت تار موی انسان است، با آنتی‌بادی‌هایی ترکیب می‌شوند تا سلول‌های خاصی را در چشم هدف قرار دهند. سپس این ذرات به محفظه زجاجیه که بین شبکیه و عدسی و پر از ژل قرار دارد، تزریق می‌شوند.

این روش درمانی به گونه‌ای طراحی شده که با استفاده از نانوذرات طلا و نور مادون قرمز، سلول‌های خاصی در چشم را تحریک می‌کند تا مثل گیرنده‌های نوری طبیعی (که مسئول دیدن نور هستند) عمل کنند. اگر این درمان روی انسان هم قابل اجرا شود، لیزر مادون قرمز موردنیاز برای تحریک نانوذرات می‌تواند داخل عینک قرار داده شود، طوری که فرد فقط با استفاده از آن عینک بتواند از این فناوری استفاده کند و به جراحی یا دستگاه‌های پیچیده نیازی نباشد.

روش درمانی جدید در موش‌هایی که درمان روی آن‌ها آزمایش شد و به‌طورخاص برای داشتن اختلالات شبکیه مهندسی شده بودند، تا حدی در بازگرداندن بینایی موثر بود (البته انجام آزمایش کامل بینایی روی موش‌ها کمی دشوار است). این تحقیق نشان داد نانوذرات می‌توانند به دور زدن گیرنده‌های نوری آسیب‌دیده کمک کنند.

در مطالعه جدید، نشان داده شد نانوذرات طلا می‌توانند بدون عوارض جانبی جدید، برای مدت زمان طولانی در شبکیه چشم باقی بمانند.

نویسندگان می‌گویند مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد  نانوذرات طلا می‌توانند به‌طور موثر سیستم بینایی را فعال کنند و باعث بهبود عملکرد آن شوند. این نتیجه بسیار امیدوارکننده است و نشان می‌دهد در آینده، این روش می‌تواند کاربردهای خوبی برای درمان مشکلات بینایی داشته باشد.

روش جدید از برخی جهات شبیه به درمان‌های فعلی برای مشکلات چشمی مانند AMD و رتینیت پیگمنتوزا است، ولی مزیت اصلی آن این است که چندان تهاجمی نیست و به جراحی یا کاشت دستگاه‌های بزرگ داخل چشم نیازی ندارد. علاوه‌براین، این روش می‌تواند میدان دید وسیع‌تری را پوشش دهد.

نتایج مطالعه روی موش‌ها ممکن است در انسان‌ها هم تکرار شود، اما انجام آزمایش‌های انسانی زمان‌بر است و برای اینکه درمان ایمن و تاییدشده‌ای برای استفاده در انسان‌ها داشته باشیم، به زمان نیاز است. مطالعه جدید اولین گام مهم برای رسیدن به این هدف است

درحال‌حاضر، تحقیقاتی درحال انجام است که نشان می‌دهد چگونه می‌توان از جدیدترین فناوری‌ها و دستاوردهای علمی برای درمان بیماری‌های چشمی استفاده کرد. یکی از این روش‌ها برنامه‌ریزی مجدد سایر سلول‌های شبکیه است تا جایگزین گیرنده‌های نوری شوند که کارآیی خود را از دست داده‌اند.

محققان در مقاله خود اشاره کرده‌اند که این نوآوری پیشرفت بزرگی است و می‌تواند زمینه‌ای برای توسعه پروتزهای شبکیه فوتوترمال (پروتزهایی که از گرمای نور برای درمان استفاده می‌کنند) مانند عینک‌های خاص در آینده باشد.

مطالعه در مجله‌ی ACS Nano منتشر شده است.