روش جدیدی برای تقویت عضلات بیماران آرتریت روماتوئید

رویکردی نوین در تمرینات قدرتی می‌تواند به افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید کمک کند. کاف‌هایی که جریان خون به اندام‌ها را محدود می‌کنند، باعث می‌شوند عضلات با وزنه‌های سبک‌تر، سخت‌تر کار کنندگروه کوچکی از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پس از تمرین با این کاف‌ها، کاهش درد و افزایش قدرت را تجربه کردند

 به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ افرادی که برای کاهش علائم آرتریت روماتوئید (RA) ورزش می‌کنند، ممکن است از منبعی غیرمنتظره — یعنی یک کاف فشار خون — احساس تسکین پیدا کنند.

مطالعه‌ای در مقیاس کوچک نشان داده است که افرادی که هنگام ورزش از کاف‌های بادی برای محدود کردن جریان خون به یک اندام استفاده می‌کنند، کاهش درد و بهبود در قدرت عضلانی و عملکرد جسمانی را تجربه می‌نمایند.

این شکل جدید از ورزش — که با عنوان «تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون» شناخته می‌شود — می‌تواند امیدی تازه برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید باشد. این یافته‌ها در مجله‌ی Disability and Rehabilitation منتشر شده‌اند.

پژوهشگران توضیح داده‌اند که محدود کردن جریان خون به یک اندام در حین تمرین قدرتی، عضلات را وادار می‌کند سخت‌تر کار کنند، حتی اگر از وزنه‌های سبک‌تری استفاده شود یا تلاش کمتری به کار گرفته شود.

هانتر بنت، پژوهشگر ارشد این مطالعه و مدرس ارشد در حوزه‌ی علوم ورزشی و تمرین در دانشگاه استرالیای جنوبی، در بیانیه‌ای خبری گفت:
«آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث کاهش توده و قدرت عضلانی شود؛ مسئله‌ای که بر فعالیت‌های روزمره، استقلال فرد و همچنین افزایش خطر افتادن یا شکستگی تأثیر می‌گذارد.»

او افزود: «تمرین مقاومتی یکی از بهترین روش‌ها برای بازسازی این قدرت است، اما برای افراد مبتلا به RA، استفاده از وزنه‌های سنگین ممکن است دشوار یا حتی مضر باشد، زیرا می‌تواند باعث درد، خستگی یا آسیب شود. اینجاست که تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون می‌تواند کمک‌کننده باشد.»

در این مطالعه‌ی آزمایشی، پژوهشگران از ۱۲ فرد ۴۵ تا ۷۵ ساله مبتلا به آرتریت روماتوئید خواستند که به‌مدت هشت هفته، دو بار در هفته تمریناتی انجام دهند که در آن‌ها از کاف‌هایی برای محدود کردن جریان خون به اندام هدف استفاده می‌شد.

نتایج نشان داد که همه‌ی شرکت‌کنندگان این تمرینات را دوست داشتند و در ۸۱ درصد جلسات شرکت کردند.

به گفته‌ی پژوهشگران، در تمام شاخص‌های اندازه‌گیری قدرت، بهبود مشاهده شد و شرکت‌کنندگان کاهش معناداری در درد درک‌شده و احساس نارضایتی جسمی گزارش کردند.

همچنین سرعت راه رفتن آن‌ها در هنگام قدم زدن با سرعت عادی به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت.

تنها یک نفر از شرکت‌کنندگان دچار عارضه‌ی جانبی شد و گفت که در حین تمرین احساس تهوع موقتی داشته است. پژوهشگران گفتند که با استراحت بین تمرین‌ها و جابه‌جایی تمرین‌های اندام فوقانی و تحتانی، این مشکل برطرف شد.

به گفته‌ی بنت، این رویکرد می‌تواند به افرادی که به‌دلیل درد یا محدودیت‌های دیگر نمی‌توانند وزنه‌های سنگین بزنند، کمک کند تا تمرینات قدرتی لازم را انجام دهند.

او تأکید کرد:
«بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، طبیعی است که از ورزش کردن بترسند یا از آن دوری کنند، اما در واقع ورزش یکی از بهترین کارهایی است که می‌توانند برای بهبود وضعیت خود انجام دهند.»

بنت ادامه داد: «این نوع تمرین می‌تواند برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید یک نقطه‌ی عطف باشد. این روش به آن‌ها امکان می‌دهد بدون تحمل درد شدید، قدرت خود را افزایش دهند و درد را کاهش دهند — و این برای افرادی که اغلب به‌خاطر بیماری‌شان محدود شده‌اند، حس توانمندی فوق‌العاده‌ای ایجاد می‌کند.»

پژوهشگران می‌گویند این نتایج، پایه‌ای برای انجام یک مطالعه‌ی بزرگ‌مقیاس‌تر است که در آن تمرینات با محدودیت جریان خون با رویکردهای سنتی‌تر ورزشی مقایسه خواهد شد.