ماهواره نیسار پرتاب شد؛ همکاری مشترک ناسا و هند برای رصد سانتیمتری حرکات سطح زمین
ناسا، نیسار را پیشرفتهترین سامانهی راداری که تاکنون پرتاب شده، توصیف میکند
ناسا، نیسار را پیشرفتهترین سامانهی راداری که تاکنون پرتاب شده، توصیف میکند. این ماهواره با استفاده از فناوری رادار دهانه ترکیبی قادر است از میان ابرها و در هر شرایط آبوهوایی، حتی در شب، سطح زمین را رصد کند. پاول سیکویرا، استاد دانشگاه ماساچوست و سرپرست اکوسیستمهای نیسار میگوید: «ما میتوانیم سطح زمین را چه روز باشد چه شب، چه باران باشد چه آفتابی، ببینیم.»
هدف نیسار تشخیص تغییرات کوچک در سطح زمین است تا بدین وسیله هشدارهای زودهنگام دربارهی بلایای طبیعی مانند رانش زمین یا فوران آتشفشان صادر کند. این ماهواره همچنین با اندازهگیری دقیق یخچالها و صفحات یخی، اطلاعات کلیدی درباره ذوب یا افزایش آنها ارائه میدهد.
یکی از کاربردهای مهم دیگر نیسار، شناسایی مناطق سیلزده در شرایط نامساعد جوی است که میتواند به تیمهای امدادی کمک کند. برای نمونه، دادههای نیسار میتوانست پس از زمینلرزهی مهیب ۸٫۸ ریشتری اخیر در سواحل شرقی روسیه و سونامی اخیر متعاقب آن، مفید واقع شود.
سو اوون، معاون علمی آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا با اشاره به زمینلرزه روسیه گفت: «این نوع رویدادها به ما یادآوری میکند که انوع اندازهگیریهای نیسار تا چه حد مهم خواهد بود. این اندازهگیریها به کمک میکنند تا بتوانیم محل وقوع بلایای طبیعی را پیشبینی و همچنین خسارات پس از زمینلرزهها و سونامیها را ارزیابی کنیم.»
در ۹۰ روز ابتدایی، فرآیند راهاندازی کامل فضاپیما شامل بازشدن آنتن مشبک طلایی ۱۲ متری (شبیه یک چتر بزرگ ساحلی)، آزمایش ابزارها و آغاز رصدهای اولیه انجام خواهد بود. مدت مأموریت اصلی نیسار سه سال تعیین شده؛ اما در صورت ادامه عملکرد مناسب، این فضاپیما سوخت کافی برای چند سال دیگر را نیز دارد.
فناوری رادار دهانه ترکیبی که از طریق ارسال و دریافت چندین پالس راداری، یک آنتن بسیار بزرگتر را شبیهسازی میکند، از دههها پیش در فضا مورد استفاده بوده است. برای مثال، نسخهای از این فناوری در سال ۱۹۹۴ در شاتل فضایی اندور بهکار رفت و موفق به شناسایی بقایای شهری مدفون در شبهجزیره عربستان و آثار باستانی در مسیر جاده ابریشم در چین شد.