ناجیان خاموش زمین؛ نهنگ‌ها چگونه با ادرار خود به اقیانوس‌ها جان می‌دهند؟

به‌گزارش کانورسیشن، گروهی از پژوهشگران در مطالعه‌ای جدید، به‌طور دقیق‌تری به بررسی نقش ادرار نهنگ‌ها در اکوسیستم‌های دریایی پرداخته‌اند. بر اساس یافته‌های مطالعه، نهنگ‌های بی‌دندان می‌توانند روزانه تا ۹۵۰ لیتر ادرار دفع کنند. این حجم از ادرار، به‌ویژه می‌تواند مواد مغذی را به مناطقی در نواحی استوایی که با کمبود چنین موادی مواجه هستند، منتقل کند.

نهنگ‌ها در مسیر مهاجرت خود حجم عظیمی از مواد مغذی و کربن را به مناطق گرمسیری منتقل می‌کنند. برای مثال، پژوهشگران بر اساس بررسی داده‌های نهنگ‌های خاکستری، گوژپشت و نهنگ‌های راست (Eubalaena glacialis)، دریافتند این نهنگ‌ها از طریق مهاجرت سالانه، به انتقال بیش از ۴۶ هزار تن زیست‌توده و ۴ هزار تن نیتروژن کمک می‌کنند.

پژوهشگران در مقاله توضیح می‌دهند فرایند انتقال مواد مغذی، کربن و نیتروژن توسط نهنگ‌ها به مناطق گرمسیری که به «نوار نقاله‌ی نهنگ بزرگ» معروف است، موجب افزایش رشد فیتوپلانکتون‌ها می‌شود و به جذب ۱۸ هزار تن کربن از جو زمین نیز کمک می‌کند. با‌این‌حال، هنوز داده‌های زیادی از دیگر گونه‌های نهنگ وجود ندارد که بتواند تصویر دقیقی از تأثیر آن‌ها در این فرایند ارائه بدهد.

اما شکار بی‌رویه‌ی نهنگ‌ها در گذشته، باعث کاهش ۷۰ درصدی توانایی‌های حیاتی آن‌ها شده است. این امر، به‌ویژه با توجه به تهدیدات متعدد امروزی نهنگ‌ها، از جمله برخورد با کشتی‌ها و آلودگی‌های زیست‌محیطی، نگرانی‌های بسیاری را ایجاد کرده است.

اگرچه سهم نهنگ‌ها در حل بحران اقلیمی و تنظیم بودجه‌ی کربن جهانی در مقایسه با انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از انسان، بسیار ناچیز دیده می‌شود، هرچه بیشتر با این غول‌های دریایی آشنا می‌شویم، بهتر درک می‌کنیم که وجود آن‌ها چقدر برای اقیانوس‌ها حیاتی است.

حفاظت از نهنگ‌ها، به‌ویژه در شرایط کنونی که تغییرات اقلیمی تهدیدی جدی برای زندگی آن‌ها به‌شمار می‌رود، بیشتر از همیشه ضروری است. مطالعه‌ی اخیر نه‌تنها نقش بی‌بدیل نهنگ‌ها را در اکوسیستم‌های دریایی برجسته می‌کند، بلکه یادآور می‌شود که نجات این موجودات، برای بقای زمین و دریا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

مطالعه در نشریه نیچر منتشر شده است.