نتایج تکان‌دهنده: بهینه‌ترین لپ‌تاپ‌های ویندوزی دست‌کم ۴ سال از مک‌بوک عقب‌ترند
معمولا در دنیای کامپیوترهای شخصی، «قدرت خام پردازشی» بیشتر از هر پارامتر دیگری مورد توجه قرار می‌گیرد؛ اما وقتی پای لپ‌تاپ‌ها و قابلیت حمل‌شان به‌میان می‌آید، «بهره‌وری یا نسبت عملکرد به توان مصرفی» بیشترین تأثیر را بر تجربه‌ی کاربری دستگاه می‌گذارد؛ هرچند که در عمده‌ی بررسی‌ها، توجهی بدان نمی‌شود.
اپل در سال ۲۰۲۰ گذار به تراشه‌های اختصاصی‌اش در کامپیوترهای مک را اعلام کرد و از مک‌بوک پرو / مک‌بوک ایر M1 به‌عنوان نخستین موج از کامپیوترهای مجهز به اپل‌سیلیکون پرده برداشت؛ لپ‌تاپ‌هایی که با شارژدهی فوق‌العاده و عملکرد چابک، ساکت و خنک در کانون توجهات قرار گرفتند؛ اما عامل اصلی درخشش این لپ‌تاپ‌ها، نه قدرت پردازشی صِرف، بلکه بهره‌وری بی‌نظیرشان بود.
در نقطه‌ی مقابل مک‌بوک‌های اپل، لپ‌تاپ‌های ویندوزی بهره‌وری فاجعه‌باری دارند؛ نسل‌های قبلی لپ‌تاپ‌های اینتل و AMD نه قدرت پردازش تک‌هسته‌ای موردنیاز برای رقابت با چابکیِ مک‌بوک‌ها را داشتند، نه بهره‌وری‌شان به‌اندازه‌ای بود که شارژدهی معقولی ارائه دهند و خنک و بی‌صدا کار کنند؛ اما ظهور رقیبی قدرتمند در کوپرتینو، بالأخره تراشه‌سازهای کهنه‌کار را به تکاپو واداشته است.
