«نومان» یک مرگ فلسفی را روایت می‌کند؛ فیلمی با ساختار کلاسیک – رسانه ایگرام

زهره زمانی خلفلو کارگردان فیلم کوتاه «نومان» در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره داستان این اثر گفت: این فیلم درباره مردی است که درگیر سرگشتگی و نوعی مرگ فلسفی شده است. او به‌دلیل کوتاهی‌هایی که در قبال دخترش داشته، دچار یأس و ناامیدی شده و به یک ساحل متروک در شهری کوچک پناه می‌برد.

وی درباره منشأ ایده اولیه این فیلم بیان کرد: ایده «نومان» از گفتگویی با بازیگر اصلی فیلم در یکی از جشنواره‌ها شکل گرفت. او از خستگی‌اش از شهر استانبول می‌گفت و اینکه تمایل دارد از این فضا فاصله بگیرد، چراکه روابط در آنجا بر اساس معادلات و منفعت شکل می‌گیرد و از این معادلات خسته بود. این صحبت‌ها برایم آشنا بود؛ انگار که در جامعه خودمان هم با نوعی مرگ فلسفی و سردرگمی مواجهیم. به نظرم این از نتایج دنیای مدرن است، چراکه من به‌ واسطه شغلم به کشورهای زیادی سفر می‌کنم و این حس را در سراسر جهان می‌بینم.

زمانی خلفلو با اشاره به ریسک ساخت فیلمی شخصیت‌محور در قالب کوتاه توضیح داد: بسیاری از اطرافیان معتقد بودند این کار به دلیل شخصیت محور بودن آن ریسک بالایی دارد. پس از هفت سال دوباره سراغ فیلمسازی رفتم و از نظر من این تصور که فیلم کوتاه الزاماً باید موقعیت‌محور باشد، ناشی از ضعف در فیلمنامه‌نویسی است. در فیلم کوتاه هم می‌توان به سراغ شخصیت رفت، هرچند کار سخت‌تری است. داشتن تیمی حرفه‌ای در نگارش فیلمنامه قطعاً تأثیرگذار است. فیلمنامه «نومان» یک فیلمنامه کلاسیک است که تلاش کردیم در آن نشان دهیم هنوز می‌توان قصه را با زبان کلاسیک روایت کرد.

وی افزود: هنگام تماشای فیلم، خودم هم احساس رهایی پیدا کردم، گویی حس شخصیت «نومان» به من منتقل شد. شاید یکی از دلایل موفقیت فیلم، شناخت نسبی من از بازیگر نقش اصلی بود. در جریان نگارش فیلمنامه، بارها با این بازیگر گفتگو کردیم. او شناخت خوبی نسبت به تاریخ، فرهنگ و مسائل انسانی داشت و این آگاهی کمک زیادی به ساخت کاراکتری باورپذیر کرد. در نهایت متوجه شدم که وقتی بتوانیم مشترکاتی میان خودمان و کاراکتر بیابیم، دیگر مهم نیست این شخصیت از کجا آمده، چرا که آدم، آدم است و وابسته به مرزها نیست.

این کارگردان درباره روند شکل‌گیری روایت، عنوان کرد: در مسیر روایت به نیرویی برای بازگشت «نومان» نیاز داشتیم و تصمیم گرفتیم از علاقه او به فوتبال استفاده کنیم. موضوع زبان نیز یکی از چالش‌های ما در مرحله نگارش بود، زیرا شخصیت «نومان» تنها یک کلمه فارسی بلد است و آن هم (برو) است که در طول فیلم تنها یک جا است که این کاراکتر حرف می‌زند و آن هم همین یک کلمه است. همچنین از ماجرای دختر نومان برای پرداخت بهتر به شخصیت پدر و تنهایی دختر بهره بردیم.

زمانی خلفلو درباره زمان نگارش فیلمنامه، یادآور شد: فرآیند تبدیل ایده به فیلمنامه نهایی حدود ۱۱ ماه زمان برد. در بخش اجرایی نیز همکاری با حمید مهرافروز در طراحی حرکات دوربین بسیار راهگشا بود. او در فیلمبرداری با دوربین روی دست مهارت زیادی دارد. اگرچه ابتدا ذهنیت من ایستاتر بود اما به این نتیجه رسیدم که باید با حرکت دوربین، روح خسته و ساکن کاراکتر را بازتاب دهم. به مهرافروز هم گفتم که دوربین ما نباید پرجنب‌وجوش باشد، بلکه باید مثل شخصیت فیلم، خسته و نظاره‌گر باشد. در واقع، فرم را بر اساس روایت انتخاب کردیم. در نهایت بدین معنا که دوربین نظاره‌گر شخصیت «نومان» نیز باید مانند این مرد، کم جنب‌وجوش باشد.

وی با تأکید بر اهمیت قصه‌گویی در سینما بیان کرد: قدرت اصلی فیلم و سینما در قصه‌گویی است. حتی اگر فیلمی یک دقیقه‌ای می‌سازیم، باید قصه داشته باشد. دلیل اینکه بسیاری از آثار سینمایی مورد اقبال مخاطبان قرار نمی‌گیرد، فاصله گرفتن از قصه‌گویی است. چرا اصغر فرهادی موفق است؟ چون قصه می‌گوید.

زمانی خلفلو در پایان درباره وضعیت فعلی فیلم کوتاه «نومان» عنوان کرد: فیلم «نومان» هم‌اکنون در حال ارسال به جشنواره‌های مختلف است و پیش‌تر نیز در چندین جشنواره موفق به دریافت جایزه شده است که از این جوایز می‌توان به جایزه بهترین تدوین از جشنواره نیوپورت بیچ آمریکا ۱۴۰۳، جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره Rainbow لندن ۱۴۰۳، جایزه ویژه هیئت داوران بهترین کارگردانی جشنواره منطقه ای قزوین ۱۴۰۳ اشاره کرد.

عوامل این فیلم کوتاه عبارتند از کارگردان: زهره زمانی، تهیه کنندگان: رضا محمودی، امین شجاع، نویسندگان: محمد گذرآبادی، فروغ صادقی، بازیگران: نومان چاکر، نگار خلاق،، مسعود قسمتی و مهسا تیزروی، پس تولید: فیلم آرورا ویژن ایتالیا، مدیر فیلمبرداری: حمید مهرافروز، تدوین: سالم صلواتی، مدیر تولید: میلاد بهداد، آهنگساز: علی اباذری، صدابردار: مجید نجاتی، طراح صحنه: محسن رامه، صداگذار: حسین‌ ابوالصدق، اصلاح رنگ‌: سامان مجد وفایی، جلوه های ویژه: مصطفی حبیبی.