وخامت وضعیت سلامت کودکان در ایالات متحده در ۱۷ سال گذشته – رسانه ایگرام
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان از پرونده‌های الکترونیکی سلامت، نظرسنجی‌ها و داده‌های بین‌المللی برای بررسی تقریباً ۱۷۰ شاخص سلامت استفاده کردند. نکته‌ی کلیدی: تقریباً در تمام مناطق مورد مطالعه، سلامت کودکان آمریکایی رو به وخامت است.
دکتر «کریستوفر فارست»، متخصص اطفال در بیمارستان کودکان فیلادلفیا و نویسنده‌ی این مطالعه، گفت: «بخش شگفت‌انگیز این مطالعه، هیچ آمار واحدی نبود. این بود که ۱۷۰ شاخص، هشت منبع داده، وجود دارد که همگی یک چیز را نشان می‌دهند: کاهش کلی سلامت کودکان.»
از جمله یافته‌های کلیدی:
• میزان چاقی در بین افراد ۲ تا ۱۹ ساله از ۱۷ درصد در سال‌های ۲۰۰۷-۲۰۰۸ به حدود ۲۱ درصد در سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۲۳ افزایش یافت.
• در سال ۲۰۲۳، احتمال ابتلای کودکان به یک بیماری مزمن مانند اضطراب، افسردگی یا آپنه خواب ۱۵ تا ۲۰ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۱ بود.
• میزان شیوع سالانه ۹۷ بیماری مزمن که توسط پزشکان ثبت شده است، در سال ۲۰۲۳ به ۴۶٪ رسید، که نسبت به ۴۰٪ در سال ۲۰۱۱ افزایش یافته است.
• کودکان مشکلات خواب بیشتر، محدودیت‌های فعالیت بیشتر، احساس تنهایی بیشتر و علائم افسردگی بیشتری را گزارش کردند.
• دختران بیشتری زودتر به بلوغ رسیدند.
این مطالعه همچنین کودکان آمریکایی را با کودکان سایر کشورهای پردرآمد مقایسه کرد.
طبق این گزارش، از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۲، احتمال مرگ کودکان در ایالات متحده ۱.۸ برابر بیشتر از کودکان سایر کشورهای ثروتمند بوده است.
احتمال تولد زودهنگام نوزادان در ایالات متحده و مرگ ناگهانی و بدون هشدار قبلی بیشتر بود. کودکان بزرگتر در ایالات متحده بیشتر از همسالان خود در خارج از کشور در اثر سلاح گرم و تصادفات رانندگی جان خود را از دست می‌دادند.
دکتر «فردریک ریوارا»، متخصص اطفال در بیمارستان کودکان سیاتل و دانشگاه پزشکی واشنگتن، گفت: «سلامت کودکان در آمریکا آنطور که باید خوب نیست، به خوبی سایر کشورها نیست و سیاست‌های فعلی این دولت قطعاً اوضاع را بدتر خواهد کرد.»
وی همچنین اشاره کرد که در حالی که طرح «آمریکا را دوباره سالم کنید» (MAHA) دولت توجه را به سلامت کودکان جلب می‌کند، اقدامات دیگر- از جمله کاهش برنامه‌های سلامت مادران و دامن زدن به تردید در واکسیناسیون- ممکن است اوضاع را بدتر کند.
فارست موافق بود که تمرکز صرف بر عوامل خطری مانند غذاهای فرآوری‌شده کافی نیست.
او گفت: «ما باید به اکوسیستمی که بچه‌ها در آن بزرگ می‌شوند توجه کنیم. و آن را به صورت محله به محله و شهر به شهر بررسی کنیم.»
