۳۰ روز با آیفون بدون قاب؛ آیا پرچم‌دارهای هزار دلاری دیگر به محافظ نیاز ندارند؟
شیشه ضدضربه به‌نام گوریلا گلس
در هفته‌های اخیر، گفت‌وگوهای زیادی درباره‌ی کنارگذاشتن قاب و تبدیل شدن آن به نمادی از اعتمادبه‌نفس و شأن اجتماعی شکل گرفته است. توماس در مصاحبه‌هایش با مدیران حوزه‌ی فناوری و کارآفرینان دیده بود که معمولاً گوشی‌هایشان قاب ندارد.
یوسف علی، مدیرعامل پلتفرم صوتی Blast Radio می‌گوید: «استفاده نکردن از قاب یعنی بیان غیرمستقیم اینکه من توان مالی تعویض گوشی را دارم و ظاهر ماجرا برایم اهمیتی ندارد. من حتی قبل از راه‌اندازی اولین استار‌تاپم هم گوشی‌هایم را بدون قاب استفاده می‌کردم. به‌نظرم واقعاً احمقانه است که یک دستگاه هزار دلاری را که به‌خاطر طراحی و موادش ستایش می‌شود، با یک قاب پلاستیکی ۳۰ دلاری بپوشانی و هر روز آن پلاستیک را لمس کنی. مثل آن است که مبل‌های گران‌قیمتت را با روکش نایلونی بپوشانی که پارچه‌شان خراب نشود. خب من شلوار گران هم دارم، پس یعنی باید یک شلوار دیگر رویش بپوشم تا آسیب نبیند؟ این خساست کجا متوقف می‌شود؟»
به عقیده بسیاری، استفاده نکردن از قاب یعنی بیان غیرمستقیم اینکه من توان مالی تعویض گوشی را دارم
توماس اعتراف می‌کند که هفته‌ی اول بدون قاب بودن، باعث شد احساس خونسردی و اعتمادبه‌نفس کند. اگرچه این کمترین شکل بازی با خطر بود و با اینکه روندهای رایج دنیای فناوری می‌آیند و می‌روند، آنچه او در اعماق وجودش می‌خواست، از جنس واقعیت بود؛ واقعیتی سخت‌تر از زمین بتنی‌ای که گوشی‌اش ممکن بود به آن برخورد کند. به نظر می‌رسد دیگر نیاز چندانی به قاب برای گوشی‌ها نیست، اما سؤال اساسی اینجا است: آیا کاربران حاضر به پذیرفتن این ریسک هستند؟
اگر این متن را با گوشی می‌خوانید، احتمالاً از پشت شیشه‌ای به نام گوریلا گلس به صفحه نگاه می‌کنید؛ فناوری ثبت‌شده و مقاوم در برابر ضربه که از سوی شرکت کورنینگ تولید شده است. اغلب برندهای بزرگ تولید گوشی، از جمله اپل، گوگل، هواوی و سامسونگ، از گوریلا گلس یا سایر محصولات کورنینگ برای محافظت صفحه‌نمایش محصولات خود استفاده می‌کنند. البته برای گوشی‌های قدیمی‌تر و محصولات اقتصادی، استثناهایی وجود دارد، اما در مجموع، کورنینگ با اقتدار نبض این بازار را در اختیار دارد.
فرایند ساخت گوریلا گلس با غوطه‌ور کردن شیشه در حمامی از نمک مذاب آغاز می‌شود
فرایند ساخت گوریلا گلس با غوطه‌ور کردن شیشه در حمامی از نمک مذاب آغاز می‌شود که تا دمای ۴۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد گرم شده است. لوری همیلتون، مدیر بخش فناوری گوریلا گلس در شرکت کورنینگ می‌گوید: «این حمام یون‌های کوچک‌تری مثل لیتیوم را از شیشه خارج و یون‌های بزرگ‌تری همچون پتاسیم را جایگزین می‌کند. این فرایند لایه‌ای از تنش فشاری ایجاد می‌کند که مانع از نفوذ ترک‌ها به عمق شیشه می‌شود.» به‌عبارت دیگر، فشار باعث فشرده‌شدن ساختار شیشه می‌شود و آن را در برابر آسیب مقاوم‌تر می‌کند.
تحقیقات کورنینگ شامل انواع شکنجه برای گوشی‌ها است تا بتوانند مشکلاتشان را تحلیل کنند و راهکارهایی برای پیشگیری از آن‌ها بیابند. گوشی‌ها در معرض دستگاه‌های مخصوص خراش‌دهی شیشه قرار می‌گیرند و در محفظه‌هایی همراه با سوییچ اتومبیل غلت داده می‌شوند تا شرایط درون جیب را شبیه‌سازی کنند. کورنینگ حتی گوشی‌های شکسته‌شده‌ی مصرف‌کنندگان را نیز جمع‌آوری می‌کند تا آسیب‌های نادر را تجزیه و تحلیل کند. همیلتون می‌گوید: «در ادامه وارد فرایندی شبیه تحقیقات جنایی می‌شویم که به آن تحلیل شکست می‌گوییم؛ یعنی قطعات ریز شیشه را بررسی می‌کنیم تا منبع شکست اولیه را پیدا کنیم.»
اغلب مواقع، اولین بخشی که در هنگام سقوط گوشی از کار می‌افتد، صفحه‌نمایش آن است؛ اما همیلتون می‌گوید در سال‌های اخیر پیشرفت چشم‌گیری در این حوزه حاصل شده و گوشی‌های امروزی بسیار مقاوم‌تر شده‌اند.
در سال ۲۰۱۶، کورنینگ گزارش داد که گوریلا گلس ۵ می‌تواند در آزمایش‌ها، سقوط از ارتفاع ۸۰ سانتی‌متری را تحمل کند. این عدد به‌تدریج تا سال ۲۰۲۰ و با معرفی گوریلا گلس ویکتوس به ۲ متر افزایش یافت. نسل جدیدی به‌نام Gorilla Armor 2 که در گوشی گلکسی S25 اولترا سامسونگ استفاده شده، حتی در سقوط از ارتفاع ۲/۲ متری نیز تاب آورده است.
شواهد دیگری نیز این پیشرفت در مواد، طراحی و ساخت گوشی‌ها را تأیید می‌کنند. شرکت بیمه‌ی آل‌استیت که خدمات محافظت از گوشی را ارائه می‌دهد، اعلام کرد که در سال ۲۰۲۰ حدود ۸۷ میلیون آمریکایی به گوشی خود آسیب زده بودند، درحالی‌که این عدد در سال ۲۰۲۴ با کاهشی ۱۰ درصدی به حدود ۷۸ میلیون نفر رسیده است.
همیلتون می‌گوید: «ما هرگز از واژه‌ی نشکن استفاده نمی‌کنیم، چون همیشه احتمال شکست وجود خواهد داشت. همواره شرایطی وجود دارد که یک ترک عمیق یا نوع خاصی از خم شدن باعث شکستن شیشه شود.» اما او باور دارد که استفاده نکردن از قاب محافظ حالا دیگر کاملاً شدنی است و تنها به ترجیح کاربر برمی‌گردد. «گوشی‌ها یک نوع سرمایه هستند. من شخصاً از محافظ صفحه استفاده نمی‌کنم، اما قاب دارم. البته نه برای سقوط، چون قاب گوشی من در واقع کیف پولم است و گوشی، کارت‌ها و اسکناس‌هایم را در آن می‌گذارم.»
گوریلا گلس در اصل برای آیفون اختراع شد. امروزه مدل‌های جدید آیفون از فناوری ارتقاءیافته‌ای با نام «سرامیک شیلد» استفاده می‌کنند که در آن از کریستال‌های نانو سرامیک بهره گرفته شده و اپل ادعا می‌کند که نسخه‌ی جدید سرامیک شیلد در آیفون ۱۶، دو برابر مقاوم‌تر از شیشه‌ی استفاده شده در سایر گوشی‌ها است.
شاید فکر کنید که این کریستال‌ها و یون‌ها برای بی‌نیاز کردن شما از خرید قاب محافظ کافی هستند؛ اما حرفهای تولیدکنندگان متناقض است. اپل مزایای سرامیک را تبلیغ می‌کند، اما همزمان قاب‌های گران‌قیمتی با لوگوی خود را می‌فروشد. فروشنده‌ی آیفون به توماس پیشنهاد داد یک قاب آبی زیبا را به قیمت ۴۹ دلار بخرد. اما مگر آیفون به قاب نیاز دارد؟ سوالی که از سمت اپل بی‌پاسخ ماند.
اما در سمت دیگر قضیه، شرکت سازنده‌ی قاب Spigen تمایل زیادی به صحبت داشت. جاستین ما، سخنگوی اسپیگن گفت: «درست است که گوشی‌ها از همیشه مقاوم‌تر شده‌اند، اما با وجود همه‌ی پیشرفت‌ها، همچنان در معرض حوادث هستند.»
البته حتی او هم استفاده از قاب را الزامی نمی‌داند و در این مورد می‌گوید: «شاید انتظار داشته باشید ما بگوییم همه باید قاب داشته باشند، اما واقعیت این است که به خود کاربر بستگی دارد. برخی افراد از لمس مستقیم گوشی لذت می‌برند، بعضی به‌دنبال حداکثر محافظت‌اند و عده‌ای هم فقط به زیبایی قاب توجه می‌کنند.»
با هر انگیزه‌ای که باشد، کاربران قاب یک جمعیت عظیم را تشکیل می‌دهند. به گفته‌ی سخنگوی اسپیگن، قاب‌های اسپیگن به‌تنهایی ۱۰۰ میلیون گوشی را پوشش داده‌اند. شرکت مشاوره‌ی Towards Packaging نیز بازار جهانی قاب گوشی را در سال ۲۰۲۴ حدود ۲۵ میلیارد دلار برآورد کرده است.
یک شب که توماس در آشپزخانه‌اش ایستاده بود و آب می‌نوشید، وسوسه‌ی اسکرول آخر شب به سرش زد. اما به محض بیرون کشیدن گوشی از جیب، انگشتانش لغزیدند و آیفونِ تمیز و بدون خط‌وخش او پس از برخورد با قسمت کناری یخچال، محکم با گوشه‌اش روی زمین افتاد. وقتی گوشی را بررسی کرد، دید سالم مانده است؛ شاید به‌لطف شیشه‌ی تقویت‌شده، شاید خوش‌شانسی محض و شاید هم کف‌پوش نرم لینولیوم آشپزخانه‌اش.
حجم بازار جهانی قاب‌های محافظ گوشی به ۲۵ میلیارد دلار می‌رسد
جونا ولنته، که با همسرش یکی از زوج‌های طرفدار استفاده‌ی بدون قاب از گوشی هستند، می‌گوید: «خداحافظی ما با قاب نه ربطی به علم داشت و نه موقعیت اجتماعی. وقتی آخرین گوشی‌ام را گرفتم، دخترم رنگ صورتی‌اش را برایم انتخاب کرد و آنقدر از آن خوشش آمده بود که دلم نیامد روی آن قاب بگذارم.»
جونا دیگر هیچ‌وقت به عقب برنگشت. با گذشت زمان فهمید که زندگی بدون قاب، رابطه‌اش را با گوشی عوض کرده است. او در این مورد می‌گوید: «چون انگشتانم مثل قبل نمی‌توانند گوشی را با بی‌خیالی بگیرند، حس آگاهی بیشتری نسبت به آن دارم. این آگاهی باعث می‌شود کمتر بی‌هوا در گوشی غرق شوم. باورم نمی‌شود که چنین چیزی را می‌گویم، اما فکر می‌کنم واقعاً کمتر از قبل از گوشی استفاده می‌کنم.» هرچند جونا این موضوع را با لحنی شاعرانه توصیف می‌کند، اما توماس می‌گوید من نمی‌توانم چنین حرفی بزنم، چون هنوز هم مثل قبل بی‌هدف به اینترنت چسبیده‌ام!
تست شبیه‌سازی سقوط
توماس ابتدا در مجله‌ی Consumer Reports کار می‌کرد. این مجله یک آزمایشگاه مجهز دارد و تیم‌های مهندسی آن، نزدیک به ۹۰ سال است که محصولات مختلف را به دقت بررسی و ارزیابی می‌کنند. دقیقاً پایین راهروی دفتر، گروهی مسئول ارزیابی گوشی‌ها هستند و همیشه برای سنجش مقاومت به خشونت متوسل می‌شوند.
ریچ فیسکو، مسئول بررسی محصولات الکترونیکی در Consumer Reports، این آزمون را شبیه‌ساز سقوط می‌نامد. آن‌ها گوشی را داخل جعبه‌ای فلزی به طول یک متر می‌گذارند که دو طرفش پنل بتنی دارد. سپس جعبه شروع به چرخیدن می‌کند و گوشی را ۵۰ بار به دیواره‌های بتنی می‌کوبد. پس از آن، مهندس‌ها گوشی را بررسی می‌کنند. اگر گوشی جان سالم به در برده باشد، دوباره آن را داخل جعبه می‌گذارند و ۵۰ ضربه‌ی دیگر به آن می‌زنند.
